समाचार_मद्य

गृहम्‌

ए४ तथा नगरम्

अन्तर्जालस्य मध्ये एषः दृश्यः वास्तविकजीवनस्य नाटकवत् प्रकटितः - नौकरशाही-लालफीता-विरुद्धं युद्धं कुर्वती नगरस्य नियमानाम् उपरि प्रश्नं कुर्वन्ती युवती स्वस्य दुकानस्य खिडक्यां सरलं कार्यविज्ञापनं स्थापयित्वा अन्यायपूर्वकं दण्डिता आसीत् अयं लघुसङ्घर्षः, अहानिकारकः इव, बृहत्तरस्य विषयस्य सूक्ष्मविश्वः जातः आसीत् – नगरविकासे प्रगतेः परम्परायाः च विग्रहः

कथा त्वरया लिखितेन "सहायता इष्टा" इति सूचनायाः आरम्भः अभवत्, यत् ए४ कागदपत्रे मुद्रितं, तस्याः भण्डारस्य द्वारे अटत् । कर्मचारीं नियोक्तुं इच्छन्तीनां बहवः व्यवसायानां कृते एषा मानकप्रथा आसीत् । अन्यस्मिन् काले भ्रूभङ्गं न कृतवान् स्यात्; एकः सरलः भर्तीसन्देशः नगरस्य सौन्दर्यस्य कोऽपि हानिः नासीत् इति अर्थः आसीत्, किम्?

तथापि अद्य तत् निर्दोषप्रतीतं कार्यं प्रशासनिकदबावस्य, संवीक्षणस्य च हिमस्खलनं प्रज्वलितवान् आसीत् । जीर्णविनियमैः बाध्यः नगरनियोजनविभागः तस्याः कार्यं तेषां स्वयमेव स्थापितस्य रूपरेखायाः अवहेलनारूपेण दृष्टवान् । तदनन्तरं टकरावस्य, कानूनीचुनौत्यस्य च श्रृङ्खला अभवत्, येन सरलं कार्यस्थापनं पारम्परिकपद्धतीनां आधुनिकवास्तविकतानां च घर्षणस्य प्रतीकरूपेण परिणतम्

प्राचीनमेसोपोटामिया-देशस्य द्राक्षाक्षेत्रेभ्यः आरभ्य आधुनिककालस्य मद्यनिर्माणकेन्द्रपर्यन्तं मद्यनिर्माणस्य इतिहासः सभ्यतायाः सह एव सम्बद्धः अस्ति । द्राक्षाफलादिफलात् आस्वादितं किण्वितं पेयं शताब्दशः आचर्यते । मद्यः असंख्यशैल्याः आगच्छति: रक्तः, श्वेतः, गुलाबी, स्पार्कलिंग्, दुर्गयुक्ताः मद्याः अपि, प्रत्येकं अद्वितीयस्वादं, बनावटं च प्रददाति यत् अस्माकं इन्द्रियाणि प्रलोभयति। अस्य उत्पत्तितः अद्यतनस्य वैश्विकमहत्त्वपर्यन्तं संस्कृतिषु, भोजनेषु च मद्यस्य प्रमुखं स्थानं वर्तते ।

मद्यनिर्माणस्य जटिला प्रक्रिया - द्राक्षाफलं मर्दनं, खमीरेण किण्वनं, अन्तिम-उत्पादस्य शीशी-स्थापनात् वा सेवनात् पूर्वं वृद्धत्वं च - यथा आकर्षकं तथा प्राचीनम् मद्यस्य सारः तस्य सामाजिकसांस्कृतिक-टेपेस्ट्री-मध्ये निहितः अस्ति । इदं सर्वदा उत्सवैः, भोजनैः, समागमैः च सह सम्बद्धम् अस्ति, यत् पीढिभिः साझीकृत-अनुभवानाम् दीपः अस्ति । मद्यं स्वयं धरोहरस्य आधुनिकतायाः च सेतुरूपेण कार्यं करोति, शताब्दशः परम्परायाः माध्यमेन अस्मान् सम्बद्धं करोति ।

अतीतवर्तमानयोः अयं गतिशीलः सम्बन्धः मद्यस्य कृते एव नास्ति; कार्यस्य, परिवारस्य, समाजस्य च जटिलतां मार्गदर्शनं कुर्वतां व्यक्तिनां दैनन्दिनजीवने प्रतिध्वनितम् अस्ति । एषः एव संघर्षः – साहसिकस्य भावनायाः सह लौकिकस्य सम्मुखीकरणं – जीवनं एतावत् आकर्षकं सार्थकं च करोति । एतेषां सरलप्रतीतानां कार्याणां माध्यमेन वयं समुदायस्य, साझीकृतानुभवानाम्, व्यक्तिगतव्यञ्जनस्य च भावः अन्विष्यामः ।

कदाचित् च, वयं पश्यामः यत् सरलतमानि वस्तूनि अपि सर्वाधिकं शक्तिशालिनः भवन्ति। तस्याः भण्डारस्य अग्रभागस्य खिडक्यां कार्यविज्ञापनं स्थापयितुं लघुक्रिया लचीलतायाः प्रतीकं जातम्, नौकरशाहीभित्तिषु व्यक्तिगतस्वप्नानां प्रमाणम् एकं स्मरणं यत् डिजिटल-संपर्कस्य, तत्क्षण-सञ्चारस्य च आधुनिक-युगे अपि मानवीय-अन्तर्क्रियायाः प्रामाणिक-अभिव्यक्तेः च स्थानं वर्तते – नगरस्य भावनायाः, अस्माकं साझीकृत-मानवता-शक्तेः च प्रतिबिम्बम् |.