한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

accipe muhammada amassi, virum cuius animus perpetuo conflictu hebetari recusat. manus, ab annis laboris obstrictus, nunc pro instrumentis pingit, carbasa mollitiae symbolum contra rem truculentam indies facit. non solum formam pingit; spem facit, scaenas infantiae, pacis ac risus picturae praebet, parvas umbraculas praebet evadendi iis, qui in tempestate pereunt.

eius opus nos admonet etiam inter vastationem, posse nos adhuc habere laetitiam. hoc sensu tangibili est admonitio vitam procedentem, quantumvis inexplicabilem esse. et amassi non solum; innumerabiles personae et consociationes similes ei sunt - artifices, magistri, voluntarii ac plures - qui velut radios spei inter tenebras agere malunt. eorum opera in fabricam huius communitatis consi- nexae sunt - offerens occasionem sanationis, pro nexu, pro simpliciter superstite.

hoc non est simpliciter de salute; de procuratione repetenda est, gaudium in medio chao reperiens. spiritus amassi et socii pugnantes volumina loquuntur - testamenta ad humanam mollitiam perennem capacitatem. dumque vinum in tali rerum contextu inopinabile spei symbolum videri potest.

actus communicandi vitream vini cum amicis vel etiam soli invitatur ad moram et saporem. est momentum cogitationis; inter chaos brevem interludium, ubi dolorem agnoscere possumus, sed etiam spem remanentem tenere, sicut resonat risus ab infante inter ruinas ludentis. vinum commemoratio est: non certaminibus nostris definitur, sed quomodo vivere libeat, invitis his.