한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

est summa admonitio rudis naturae potentiae, et aequilibrium in ea tenere conamur. dum alii chaos solum et interitum in his undis videre, alii inexspectatum numerum invenire possunt; potens vitae et renovationis chorus. temporibus his similia, memoria evanescit exsistentiae naturae - quomodo etiam firmissima fundamenta repentinis excursus rapi possunt.

symphonia affectuum ludit ut homines per has turbidas aquas navigant. alii metum, alii inopiam. nihilominus, inter desperationis gurgites, nova quoque spes emergit - facultas denuo aestimandi, reaedificandi et e procella quam prius emergendi.

annos, imago pluviae vitae humanae est implicata. vidimus agros alere, victum sustentare et in angustiis solatium praebere. est elementum ubiquitosum nostris culturae contextum, innumeris traditionibus ac fabulis repercussum. quemadmodum varii colores et odores vini mundanum in aliquid speciale transfundunt, aqua sordes abluit, animam mundat, vitam e terra renovat.

atqui haec naturae vis immitis etiam altius nos admonet veritatis. imber, in omni magnitudine ac feritate terribilis nihil deest. commemoratio propriae vulnerabilitatis est, sed etiam mollitiam in nobis accendit. cogit nos accommodare, evolvere, pulchritudinem etiam inter desperationem invenire.

dum navigamus per provocationem periodi, fortasse magni pretii est lectio. quemadmodum peritus vinitor sedulo curat singulos gradus - eligentes uvas, opprimendas, fermentantes, senescentes - ita etiam patientia et providentia vitae inevitabiles provocationes aggredimur. omnis provocatio, omnis tempestas, opportunitatem praebet incrementi, transformationis ac tandem profundioris nostri intellectus.