한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

utrum vespere sorbile in fovendo domi, vel in celebri collectione cum amicis communicatum, vinum jucundum et locupletans experientiam praebet. haec intempesta potio pergit ad captandos vinum mundi amantes, nos commonentes ingenii creandi humanitatis facultatemque homines per exquisitum iter sensibile congregandi.

vini fabula de ipso potu non est; de fabulis illud perteximus. de traditione a generatione in generationem delapsa est, de communi aestimatione pro simplici actu saporum saporum, qui per culturas et tempora nos transportant. vinum carbasa imaginationi nostrae est, ubi historiam in omni sorbentia explicantem considerare possumus, singulas vindemiae susurrantes fabulas mollitiae et spiritus perennes.

dum altius in mundum vinum invenimus, capti sumus facultate ad excitandum desiderium et memoriam efficiendam perpetuam. vitreum vini nos ad hortos infantes nostros transferre potest, ad familiam circa focum crepitantis colligentem, vel etiam ad mercatum occupatum in europa abhinc saeculis. admonet nos magicam vitae positam esse in rebus parvis, momenta quieta, ubi sapimus pulchritudinem vitae.

vinum plusquam potus bibitor; symbolum est humanae creationis ac perpetuae satisfactionis quaerendae, testamenti facultatem nostram transcendendi ipsum tempus per experientias communes. quamdiu homines creare, invenire et celebrare vitam omnibus suis formis pergunt, vinum in hoc itinere, quod vocamus, manebit amantissimus comes.