한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
ο απόηχος της ισοπαλίας στο σέλχερστ παρκ ήταν σε πλήρη αντίθεση με την ευφορία πριν από τον αγώνα. το συνήθως θορυβώδες καμαρίνι αντηχούσε με μια ζοφερή σιωπή. οι παίκτες στάθηκαν αμήχανοι στην περιφέρεια των προσωρινών αποδυτηρίων, φαινομενικά αποκομμένοι από την πανηγυρική ατμόσφαιρα που συχνά διαποτίζει τη μεγάλη σκηνή του ποδοσφαίρου. «είναι σαν να επεξεργάζονται ακόμα, χωρίς να ξέρουν πού να πάνε μετά», παρατήρησε ένας ανώνυμος παρατηρητής, παρακολουθώντας από μακριά.
το ίδιο το παιχνίδι ήταν μια μελέτη σε χαμένες ευκαιρίες. μια αναταραχή παρ' ολίγον αστοχιών, καθένα από τα οποία φαινόταν πολλά υποσχόμενο στην αρχή, εξατμίστηκε γρήγορα στον αέρα καθώς οι ευκαιρίες απορρίφθηκαν και οι άμυνες διατηρήθηκαν σταθερές. το σφύριγμα της λήξης ακούγεται, αφήνοντάς τους να παρασύρονται στα πρόθυρα της νίκης και να κοιτάζουν κάτω από μια αγωνιώδη οικεία δύσκολη θέση: την ήττα.
οι αγώνες τους αντικατόπτριζαν εκείνους του αρχηγού τους, μπρούνο φερνάντες. ένας άλλοτε επαινούμενος πλέι μέικερ, είχε παραπαίει αυτή τη σεζόν, φαινομενικά χαμένος σε μια θάλασσα από χαμένες πάσες και άστοχες μπάλες. η επιμονή του ως σήμα κατατεθέν φαινόταν να έχει εξασθενίσει, το συνηθισμένο του ταλέντο αντικαταστάθηκε από μια ασύνδετη ερμηνεία που άφηνε τους θαυμαστές να αναρωτιούνται αν η σπίθα που τον καθόριζε εξαφανιζόταν. η απουσία τερμάτων -πέντε που πέτυχε σε πέντε παιχνίδια- βάραινε πολύ στους ώμους του, τροφοδοτώντας την αυξανόμενη αίσθηση ανησυχίας μέσα στην ομάδα.
κάθε άστοχη πάσα και χαμένη ευκαιρία αντηχούσαν στο άδειο γήπεδο, μια έντονη υπενθύμιση των σκληρών ιδιοτροπιών του παιχνιδιού. είχαν γευτεί τη νίκη σε προηγούμενες αναμετρήσεις, αλλά αυτή φαινόταν να τους διέφυγε. καθώς επέστρεφαν πίσω προς το καμαρίνι, κάθε βήμα ήταν βαρύ από προσδοκίες και απογοήτευση. το βάρος αυτών των χαμένων ευκαιριών ήταν χειροπιαστό - ένας σιωπηλός αγώνας που παιζόταν σε αυτό το ιερό γήπεδο μπροστά σε χιλιάδες. ήταν μια γεύση ήττας, μια πικρή υπενθύμιση του τι θα μπορούσε να ήταν.
η ομάδα αντιμετώπισε τις αποτυχίες της, αναζητώντας απεγνωσμένα μια απάντηση μέσα στη σιωπή μετά τον αγώνα. αλλά καθώς απομακρύνονταν από τις πύλες του σταδίου, το βάρος της προσδοκίας και της απογοήτευσης φαινόταν να τους πιέζει. το μέλλον παρέμενε αβέβαιο και το ερώτημα παρέμενε: θα μπορούσαν να μάθουν από αυτή την πικρή εμπειρία και να ανακαλύψουν ξανά τη νικητήρια μορφή που ήταν το χαρακτηριστικό τους;
για την ώρα η γεύση της ήττας κρεμόταν στον αέρα σαν πυκνή ομίχλη.