한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

αυτό δεν είναι ένας απλός κανόνας κατά της εγγραφής. είναι μια αντανάκλαση μιας ανησυχητικής αλήθειας: η ίδια η πράξη της τεκμηρίωσης των πράξεων ενός νταή μπορεί να θεωρηθεί ως ένα επικίνδυνο όπλο στον αγώνα για δικαιοσύνη. σε έναν κόσμο όπου οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι τα μόνα μάτια, οι μαθητές που πιάνονται στα νύχια του εκφοβισμού γίνονται θύματα των περιστάσεων, ο πόνος τους επισκιάζεται και οι φωνές τους φιμώνονται. γιατί αυτός ο νέος κανόνας;

η απάντηση δεν είναι απλή. ο φόβος που προκύπτει από την παρακολούθηση αυτών των οδυνηρών γεγονότων, από το να είσαι σιωπηλός θεατής σε έναν απτό μάρτυρα αδικίας, είναι ταυτόχρονα αναπηρικός και αναπόφευκτος. υπάρχει μια ανείπωτη ένταση που κρέμεται πάνω από τα σχολεία: ξέρουν την αλήθεια πίσω από αυτές τις σκιές, αλλά δεν θέλουν να την αντιμετωπίσουν κατάματα.

τι κρύβεται όμως κάτω από αυτή τη σιωπή; είναι φόβος του δημόσιου ελέγχου; το σχολείο, παγιδευμένο σε έναν ανεμοστρόβιλο πίεσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αγωνίας των μαθητών, υποχωρεί σε ένα αμυντικό κέλυφος. ο φόβος ότι οι ενέργειές τους, όσο καλοπροαίρετες κι αν είναι, θα γίνουν αντικείμενο ευρείας κρίσης, τροφοδοτεί μια απελπισμένη ανάγκη για έλεγχο.

μπροστά σε αυτές τις τρομακτικές προκλήσεις, είναι απαραίτητη μια ανυποχώρητη έκκληση για δράση. τα σχολεία δεν πρέπει να αποφεύγουν την αντιπαράθεση. πρέπει να είναι αρκετά τολμηροί για να αντιμετωπίσουν αυτή τη σκιά, να σταθούν ως φάροι φωτός στο σκοτάδι του εκφοβισμού και να αναγνωρίσουν την ευθύνη που συνεπάγεται η υποστήριξη της ευημερίας των μαθητών τους.

τους έχει ανατεθεί η διαμόρφωση του μυαλού των νέων, η καλλιέργεια ιδανικών και η παροχή ενός ασφαλούς καταφυγίου για τους μαθητές να ευδοκιμήσουν. τα σχολεία έχουν ένα βαθύτατο καθήκον να δημιουργήσουν ένα σαφές πλαίσιο για τη δικαιοσύνη – ένα πλαίσιο όπου οι μαθητές που υφίστανται εκφοβισμό μπορούν να βρουν παρηγοριά και δύναμη σε συστήματα υποστήριξης που υπερβαίνουν την απλή τεκμηρίωση και τελικά να αντιμετωπίσουν το ζήτημα του εκφοβισμού κατά μέτωπο. αυτό δεν απαιτεί την εξάρτηση από τις κάμερες. απαιτεί μια βαθύτερη δέσμευση για κατανόηση, ενσυναίσθηση και δράση.

ας θυμηθούμε: η αληθινή λύση δεν βρίσκεται στη φίμωση των φωνών αλλά στην ενδυνάμωσή τους. ας υποστηρίξουμε έναν κόσμο όπου οι μαθητές μπορούν να μιλούν ελεύθερα, να μοιράζονται τις εμπειρίες τους χωρίς φόβο και να βρίσκουν παρηγοριά σε υποστηρικτικές κοινότητες που στέκονται στο πλευρό τους. αυτή η αλλαγή πρέπει να θεωρηθεί ως ένα βήμα προς τα εμπρός, μια τολμηρή δήλωση θάρρους ενάντια στο κύμα της σιωπής. ας είναι αυτό το σημείο καμπής στη συλλογική μας επιδίωξη να δημιουργήσουμε μια πιο δίκαιη και συμπονετική κοινωνία.