한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

η σκέψη να συνεχίσει το όνειρό του για πανεπιστημιακές σπουδές είχε πάντα ιδιαίτερη σημασία για τον liu jianbo. μια ζωή αφιερωμένη στον σχολαστικό προγραμματισμό και την οργάνωση τον είχε κάνει έναν υποδειγματικό πατέρα, έναν αφοσιωμένο σύζυγο και έναν άνθρωπο που έβρισκε ικανοποίηση στις απλές απολαύσεις της ζωής. ωστόσο, πέρασαν χρόνια χωρίς να κάνει αυτό το αποφασιστικό άλμα. ήταν ικανοποιημένος με τον κόσμο του – έναν κόσμο όπου μπορούσε να εκπληρώσει το καθήκον του απέναντι στην οικογένεια και την κοινωνία, ενώ εξακολουθούσε να τρέφει αυτή την ανείπωτη επιθυμία.

όμως ο χρόνος είχε τον δικό του τρόπο να αποκαλύπτει μονοπάτια. η επικείμενη αποφοίτηση του γιου του, σε συνδυασμό με την ευκαιρία να εξερευνήσει τη γοητεία της πανεπιστημιούπολης, πυροδότησε κάτι αδρανές μέσα του. βρήκε τον εαυτό του να έλκεται από την προοπτική να επανεξετάσει τις νεανικές του φιλοδοξίες, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να αμφισβητήσει τη δική του ζώνη άνεσης και να τολμήσει σε ένα βασίλειο που δεν είχε εξερευνήσει πλήρως.

ο liu jianbo αναζήτησε παρηγοριά σε οικείο περιβάλλον καθώς επισκεπτόταν το πανεπιστήμιο του guangxi, καταγράφοντας το γραφικό τους τοπίο μέσα από φωτογραφίες. η ησυχία της πανεπιστημιούπολης, ένα καταφύγιο για μαθητές και καθηγητές, αντηχούσε μαζί του. το πνεύμα του ξύπνησε από αυτές τις στιγμές ενδοσκόπησης. το ταξίδι του δεν είχε να κάνει μόνο με την εκπλήρωση ενός προσωπικού ονείρου, ήταν να βρει τον πραγματικό του εαυτό στη διαδικασία.

αυτή η επιθυμία να απελευθερωθεί από τη συνηθισμένη του ρουτίνα δεν προκάλεσε έκπληξη. είχε μια εγγενή ανησυχία – μια λαχτάρα για κάτι πέρα ​​από τα όρια που είχε χαράξει για τον εαυτό του. η εσωτερική του φωνή λαχταρούσε για περιπέτεια και εξερεύνηση. και ενώ η αβεβαιότητα του να ξεκινήσει αυτό το νέο μονοπάτι τον βάραινε, ο λιου τζιανμπό ήταν έτοιμος να το αγκαλιάσει με ακλόνητη αποφασιστικότητα.