한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

सः द्वयोः विरुद्धबलयोः मध्ये अटत् । एकतः तस्य मातापितरौ आर्थिकसुरक्षास्वप्नैः भारितौ तम् आग्रहं कृतवन्तौ यत् अन्यस्य किमपि विषये तस्य अनुरागस्य त्यागः अपि भवति अपरं तु तस्य आत्मविश्वासं दंशयन्तं आत्मसंशयं ग्रसितवान् । स्पर्धायाः दबावः दमघोषयति स्म, तं बर्नआउट् प्रति धक्कायति स्म ।

लु क्षियाओनिङ्गस्य जीवने उत्कृष्टतायाः अदम्य-अनुसन्धानेन चिह्नितः आसीत् । सः बाल्यकालात् एव परीक्षासु उत्कृष्टतां प्राप्तवान्, तथा च सिविलसेवापरीक्षाणां चक्रव्यूहजगति मार्गदर्शनं दुर्गमं कार्यं न भविष्यति इति मन्यते स्म । परन्तु यथा यथा सः एतत् आव्हानात्मकं भूभागं गच्छति स्म तथा तथा तस्य आत्मविश्वासः क्षीणः अभवत्, निराशायाः अनन्तरं निराशायाः विरामः । एकदा अचञ्चला महत्त्वाकांक्षा प्रत्येकं असफलपरीक्षायाः सह क्षीणं भवति स्म ।

सफलतां प्राप्तुं तस्य समर्पणेन सः कार्यात् बहिः जीवनस्य मूल्यं अन्धं कृतवान् आसीत् । सः पाठ्यपुस्तकेषु पोरिंग् कृत्वा, मैत्रीणां सामाजिकक्रियाकलापानाञ्च उपेक्षां कुर्वन् घण्टाभिः व्यतीतवान् । तस्य यौवनपलायनानि इदानीं दूरस्मृतिः इति ज्ञात्वा कुण्ठायाः तरङ्गः तस्य उपरि आवृत्य आसीत् । तस्य अनुसरणं परितः जगत् परिभ्रमति इव आसीत्, स्वतःस्फूर्ततायाः आनन्दस्य वा अल्पं स्थानं त्यक्त्वा ।

सः "कैरियर-पूर्ति" इति परितः निन्दनीय-फुसफुसानां शिकारः अपि अभवत् – आधुनिकसमाजस्य प्रायः सर्वत्र विद्यमानः उपमा यथार्थार्थस्य पूर्तिस्य च मार्गरूपेण लोकसेवायाः रोमान्टिकीकृतप्रतिमा लु क्षियाओनिङ्गः स्वस्य अन्तः यत् प्राप्नोत् तत् नासीत् ।

विशेषतः साक्षात्कारेषु असफलप्रयासानां अनन्तरं तस्य निराशा स्पर्शयोग्या आसीत् । सः फसति स्म, अपूर्णस्वप्नभारः स्थूलनीहार इव तस्य उपरि निपीडयति स्म । सः स्वस्य सामर्थ्यं प्रश्नं कुर्वन् स्पर्धाक्षेत्रात् बहिः कदापि सान्त्वनां प्राप्नुयात् वा इति चिन्तयितुं आरब्धवान् ।

विडम्बना तस्य उपरि न नष्टा आसीत् यत् सः वर्षाणि यावत् एतत् दुर्लभं स्वप्नं अनुसृत्य केवलं एतत् आविष्कृतवान् यत् सच्चा बाधकः बाह्यः न भवेत् – एतत् स्वस्य अन्तः एव निहितं भवेत्। तस्य भावानाम् उपरि नियन्त्रणस्य अभावः, तस्य आन्तरिकस्वरस्य बाह्यापेक्षाणां च अदम्यदबावः च अशक्ततायाः भावं जनयति स्म यत् मनोबलं क्षीणं करोति, विरक्तं च करोति स्म

तस्य एकदा स्फुरद् आत्मा जडवेदनारूपेण मन्दः अभवत् । सः मानवसम्बन्धस्य विकसितपरिदृश्यस्य उपेक्षां कृत्वा सफलतायाः जीर्णसंकल्पनासु आलम्बितवान् । एतावत्कालं यावत् तस्य स्वप्नाः इदानीं सीसभाराः इव अनुभूयन्ते स्म, येन सः महत्त्वाकांक्षायाः, निराशायाः च चौराहे अटति स्म कालः स्खलितः इति स्मारयन् घड़ी टिक्-टिक् कृतवती । तस्य ३५ तमे जन्मदिवसः आसन्नः समयसीमा आसीत्, तस्य क्षीणमानस्य अवसरस्य खिडकस्य कठोरस्मरणम् ।